حقانیت شیعه

بسم رب الشهداء و الصدیقین

با سختی زیاد رسیدیم به ماهشهر . از آنجا با قایق به سمت آبادان حرکت کردیم . بالاخره پس از بیست و

چهار ساعت رسیدیم به مقصد . سراغ هتل کاروانسرا را گرفتیم .

دیدن چهره شاهرخ خستگی سفر را برطرف کرد . دوستانش باور نمی کردند که من برادرش باشم . هیکل

من کوچک و قد من کوتاه بود . برخلاف او .

عصر همان روز به همراه چند رزمنده به روستای سیدان و خطوط نبرد رفتیم . در حال عبور از کنار جاده

بودیم .

یکدفعه شلیک خمپاره های پنج تایی ، معروف به خمسه خمسه آغاز شد . شاهرخ که مرا امانت مادر می

دانست سریع فریاد زد : بخوابید روی زمین ؛ بعد هم خودش را انداخت روی من !

نیت او خیر بود . اما دیگر نمی توانستم نفس بکشم . هر لحظه مرگ را احساس می کردم .

کم مانده بود استخوان هایم خرد شود . با تلاش بسیار خودم را نجات دادم . گفتم : چکار می کنی ؟ من

داشتم زیر هیکل تو خفه می شدم !

شاهرخ با تعجب نگاهم کرد . بعد آهسته گفت : ببخشید ، من می خواستم ترکش به تو نخوره . گفتم :

آخه داداش تو نمی گی این هیکل رو ...

دلم براش سوخت . دیگه چیزی نگفتم . کمی جلوتر مزارع کشاورزی بود که رها شده بود .

شاهرخ شروع کرد به چیدن گوجه فرنگی . بعد هم با میله ای که زیر اسلحه کلاش قرار داشت گوجه ها را

به سیخ کشید و روی آتش گرفت . نان و گوجه پخته شام ما شد .

خیلی خوشمزه بود . می گفت : چشمانتان را ببندید ، فکر کنید دارید کباب می خورید !

وارد خط اول نبرد شدیم . صدای سربازان عراقی را از فاصله پانصد متری می شنیدیم . نیروهای رزمنده

خیلی راحت و آسوده بودند . اما من خیلی می ترسیدم . روز اولی بود که به جبهه آمده بودم .

شاهرخ به سنگرهای دیگر رفت . نیمه شب بود که برگشت . با ده کمپوت !با همان حالت همیشگی

گفت : بیایید بزنید تو رگ ! بچه ها می گفتند اینها را از سنگر عراقی ها آورده !

صبح زود بود که درگیری شروع شد . صدای تیراندازی زیاد بود . شلیک توپ و خمپاره هم آغاز شد . یکی از

بچه ها توپ 106را آورد . در پشت سنگر مستقر شد .

با شلیک اولین گلوله یکی از تانک های دشمن هدف قرار گرفت . شاهرخ که خیلی خوشحال بود ، داد زد :

دمت گرم . مادرش رو !!!

تا نگاهش به من افتاد ة حرفش را قطع کرد . اعضاء گروه مثل خودش بودند . اما بی ادبی بود جلوی برادر

کوچک تر .

سریع جمله اش را عوض کرد . بارک الله ، مادرش رو شوهر دادی !

یک موشک از بالای سرم رد شد . و به سنگر عقبی اصابت کرد . از یکی از بچه ها پرسیدم : این چی بود ؟!

جواب داد موشک تاو .

بعد ادامه داد : دیروز شاهرخ اینجا بود ، عراقی ها هم مرتب موشک تاو شلیک می کردند .

شاهرخ هم یک بیل دستش گرفته بود . وقتی موشک شلیک می شد بیل رو پرت می کرد و سیم کنترل

موشک را منحرف می کرد .

این کار خیلی دل و جرأت می خواد . سرعت عمل بالای او باعث شد دوتا از موشک ها کاملا منحرف بشه و

به هدف اصابت نکنه .

((علیرضا کیانپور ، برادر شاهرخ))

یا زهرا...